CalvaryCare® RN Residency Program | Ο Γολγοθάς είναι ένα ιδιαίτερο μέρος

από την Betty Nelson, Ph.D. RN

Calvary’s Betty Nelson, Ph.D. Ο RN, διευθυντής του CalvaryCare® RN Residency Program, μιλά με ειλικρίνεια για τις ελλείψεις νοσηλευτών σε όλο τον τομέα και γιατί η παρηγορητική φροντίδα/φροντίδα στο τέλος της ζωής γίνεται ολοένα και πιο ελκυστική για τους πρόσφατους πτυχιούχους και τους νοσηλευτές στο μέσο της σταδιοδρομίας.

[Listen to Dr. Nelson’s conversation on the WCBS Health and Well Being Report with host Pat Farnack for more about the nursing shortage and Calvary’s response to attract and educate more professionals to Palliative and End-of-Life Care.]

Ο Γολγοθάς είναι πραγματικά ένα ξεχωριστό μέρος, όχι μόνο επειδή φροντίζει τους ασθενείς στο τέλος της ζωής και παρέχει απαράμιλλη ανακουφιστική φροντίδα, αλλά και λόγω των ανθρώπων που κάνουν αυτή τη δουλειά. Είναι στο DNA τους. Το νιώθω όταν περνάω την πόρτα κάθε μέρα.

Κάθε ρόλος, είτε είναι το οικιακό προσωπικό, το διατροφικό και νοσηλευτικό προσωπικό, το ιατρικό προσωπικό, οι οικονομικοί… Θέλω να πω, πόσοι λογιστές ξέρετε ότι θα σας μιλούσαν πρώτα για τη φροντίδα των ασθενών; Αυτό κάνουν εδώ.

Με άλλους τρόπους, όμως, δεν διαφέρουμε από οποιοδήποτε άλλο νοσοκομείο ή σύστημα υγείας σε ολόκληρη τη χώρα: αντιμετωπίζουμε έλλειψη νοσηλευτών.

Είμαι εγγεγραμμένος νοσηλευτής για περισσότερα από 40 χρόνια και υπάρχει έλλειψη νοσηλευτών επί δεκαετίες (Διαβάστε το βιογραφικό της Betty) Και αυτό στο οποίο καταλήγει είναι η καθαρή και απλή προσφορά και ζήτηση, και η ζήτηση αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Αλλάζει με βάση την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης, τις αλλαγές στη νοσηλευτική περίθαλψη, τις αλλαγές στα δημογραφικά στοιχεία και τις διαφορετικές προσδοκίες των πολιτών μας για το ίδιο το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

Σήμερα, έχουμε αυτήν την αμηχανία πλούτου στις Ηνωμένες Πολιτείες όσον αφορά την επιστημονική τεχνογνωσία, η οποία μας επιτρέπει να έχουμε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Ταυτόχρονα, λόγω μιας αλλαγής στα δημογραφικά στοιχεία, γερνάμε όλο και περισσότεροι και έχουμε αυξήσει τις προσδοκίες σχετικά με την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης που διαθέτουμε όταν τη χρειαζόμαστε.

Οι ελλείψεις προκύπτουν επειδή η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την ικανότητά μας να την καλύψουμε. Οι σχολές νοσηλευτικής, για παράδειγμα, έχουν ελλείψεις σε διδάσκοντες και καλούνται να βρουν κλινικές τοποθετήσεις για τους φοιτητές τους επειδή οι νοσοκομειακές μονάδες είναι κλειστές. Και είναι κλειστά γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί νοσηλευτές για να στελεχώσουν μονάδες. Είναι αρκετά αλληλένδετος κύκλος.

Υπάρχει επίσης ένας τεράστιος αριθμός νοσηλευτών που συνταξιοδοτούνται αυτή τη στιγμή. Μια μελέτη με την οποία γνωρίζω δείχνει ότι ως αποτέλεσμα της πανδημίας περισσότερες νοσοκόμες δίπλα στο κρεβάτι θέλουν να εγκαταλείψουν την άμεση φροντίδα των ασθενών. Ένα επιπλέον 20% θέλει να συνταξιοδοτηθεί λόγω ηλικίας και ετών υπηρεσίας. Ωστόσο, το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας λέει ότι το επόμενο έτος χρειάζονται περίπου 195.000 νοσηλευτές.

Όντας ανακουφιστική και στο τέλος της ζωής νοσοκόμα

Υπάρχουν πολλές ειδικευμένες νοσοκόμες που έχουν άφθονη συμπόνια. Το ερώτημα είναι αν αισθάνονται ενδυναμωμένοι ή άνετα να το μοιραστούν με άλλους. Το να έχεις μια σχέση αλληλεξάρτησης που φροντίζει τους ανθρώπους σε ένα ευάλωτο σημείο της ζωής τους απαιτεί εξαιρετική συμπόνια και την ικανότητα και την προθυμία να μοιράζεσαι βαθιά. Χρειάζεται πολύ θάρρος και γενναιότητα για να φροντίσεις σωματικά και συναισθηματικά τους άλλους όταν είναι πιο ευάλωτοι. Και πρέπει να μπορείτε να το κάνετε αυτό διατηρώντας παράλληλα την ευεξία σας.

Σήμερα, πολλοί νοσηλευτές έχουν λιγότερες διαπροσωπικές, άμεσες ανθρώπινες συνδέσεις και περισσότερη επικοινωνία και αλληλεπίδραση με και μέσω της τεχνολογίας. Η τεχνολογία, φυσικά, θα έχει αυξημένο ρόλο στην ευημερία μας και στη φροντίδα που παρέχουμε στους άλλους, ακόμη και στον εξειδικευμένο μας τομέα. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε πώς θα οργανωθεί η ανθρώπινη φροντίδα με την τεχνολογία στο μέλλον. ποια μοντέλα θα εξασφαλίσουν ασφαλή, υψηλής ποιότητας, ευαίσθητη φροντίδα, η οποία πρέπει πάντα να αναμένεται και να παρέχεται.

Ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης έχει επανεξετάσει τον τρόπο φροντίδας των ασθενών με χρόνιες παθήσεις μέσω μοντέλων που βασίζονται στον πληθυσμό. Έχουμε ευκαιρίες, νομίζω, να ξανασκεφτούμε πώς παρέχουμε φροντίδα, όχι μόνο πώς κάνουμε διάγνωση και θεραπεία με την επιστήμη και την ιατρική. Μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε τους επαγγελματικούς ρόλους για παράδειγμα. Αυτό ακριβώς συνέβη στην ανάπτυξη του νοσηλευτή πριν από 20 χρόνια, καθώς οι γιατροί εξειδικεύτηκαν.

Επομένως, δεν είμαστε άγνωστοι με την έννοια της αλλαγής. Εμείς, ως νοσηλευτές, πρέπει να ξανασκεφτούμε την απάντησή μας και να καταλάβουμε ότι οι προσδοκίες αλλάζουν, γενιά με γενιά.

Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε σήμερα; Λοιπόν, αν δούμε γενικά τις νοσοκόμες, είμαστε διαφορετικών ηλικιών και διαφορετικών καταβολών. Έχουμε διαφορετικές ανάγκες σε διαφορετικά σημεία της καριέρας και της ζωής μας. Έχουμε νεαρές νοσοκόμες, που είναι ενθουσιώδεις και προσπαθούν να χτίσουν μια καριέρα και έχουμε νοσοκόμες που βρίσκονται στα μεσαία στάδια της ζωής τους, έχουν παιδιά σχολείου και φροντίζουν ηλικιωμένους γονείς.

Τώρα, γιατί είναι σημαντικό να το γνωρίζει και να το εκτιμά ένας εργοδότης νοσοκομείου και υγειονομικής περίθαλψης, όπως το Calvary; Επειδή πρέπει να ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες ανάγκες των νοσηλευτών. Αυτό δεν είναι δύσκολο να γίνει, αλλά είναι περίπλοκο και σημαίνει επίσης να εξετάζουμε τον φόρτο εργασίας, την ηγεσία και το εργασιακό περιβάλλον.

Οι νοσηλευτές θέλουν να ευδοκιμούν σε ένα μέρος που να είναι σεβαστό, ειλικρινές, διαφανές και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ασθενούς τους και στις δικές τους ανάγκες. Θέλουν έναν οργανισμό που να κοιτάζει τον εργαζόμενο και να παρέχει μια ισορροπημένη, δίκαιη, αξιοπρεπή εργασιακή εμπειρία.

[Listen to Dr. Nelson’s conversation on the WCBS Health and Well Being Report with host Pat Farnack for more about the nursing shortage and Calvary’s response to attract and educate more professionals to Palliative and End-of-Life Care.]